Χαμηλό άζωτοκαυστήραςείναι μια γενική ονομασία του καυστήρα που μπορεί να μειώσει τα οξείδια του αζώτου με βάση τον συνηθισμένο καυστήρα και μέσω τεχνικής βελτιστοποίησης. Ουσιαστικά, ο καυστήρας χαμηλής περιεκτικότητας σε άζωτο υιοθετεί μια τεχνολογική βελτίωση για τον έλεγχο της διαδικασίας καύσης. Εκτός από παράγοντες όπως η ισχύς εξόδου και η αντίσταση στη θερμοκρασία του υλικού, θα υιοθετηθούν διάφορες μέθοδοι για τη μείωση των επιπτώσεων διαφόρων παραγόντων παραγωγής για χαμηλέςάζωτοζήτηση.

Για να επιτευχθεί χαμηλότερη τιμή εκπομπής NOx, όπως:

1. Μέσω ταξινόμησης, τμηματοποίησης και αραίωσης συγκέντρωσης, η αναλογία αέρα και αερίου αποκλίνει από τη χημική ισοδύναμη αναλογία στον τοπικό χώρο και σε ένα ορισμένο στάδιο καύσης, η οποία μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά την τοπική θερμοκρασία φλόγας, μειώνοντας έτσι την παραγωγή θερμικά NOx;
2. Μέσω της βελτίωσης του αποτελέσματος ανάμιξης, όπως η προαναμεμιγμένη καύση, όταν το αποτέλεσμα ανάμιξης αέρα και αερίου είναι καλύτερο, το πάχος της φλόγας στη ζώνη υψηλής θερμοκρασίας μπορεί να ελαχιστοποιηθεί και η απόσταση διαδρομής και ο χρόνος παραμονής των καυσαερίων στο Η ζώνη υψηλής θερμοκρασίας μπορεί να μειωθεί, μειώνοντας έτσι την παραγωγή θερμικών NOx.
3. Μέσω της ανακυκλοφορίας των καυσαερίων, τα καυσαέρια καύσης χρησιμοποιείται για ανάμειξη με αντίστροφη ροή για μείωση της περιεκτικότητας σε οξυγόνο στα καυσαέρια. Η περίσσεια N2 και τα προϊόντα καύσης θα μειώσουν επίσης τη μέγιστη θερμοκρασία φλόγας, αναστέλλοντας έτσι την παραγωγή NOx, που είναι μια από τις πιο κοινές μεθόδους στους λέβητες επί του παρόντος.
4. Διαιρώντας την περιοχή της φλόγας, βελτιώστε για να αποφύγετε τη δημιουργία πολύ συγκεντρωμένης φλόγας και μειώστε τον χρόνο παραμονής της αντίδρασης.

Σύμφωνα με τις παραπάνω μεθόδους μείωσης των NOx, οι καυστήρες χαμηλής περιεκτικότητας σε άζωτο χωρίζονται χονδρικά στις ακόλουθες κατηγορίες: καυστήρες σταδίου, καυστήρες αυτοανακυκλοφορίας, πλούσιες και άπαχες καυστήρες, καυστήρες διαχωρισμού φλόγας, καυστήρες προώθησης ανάμειξης, καυστήρες θαλάμου προκαύσης χαμηλών NOx κ.λπ.

Η διαφορά μεταξύ του καυστήρα χαμηλής περιεκτικότητας σε άζωτο και του συνηθισμένου καυστήρα έγκειται στα ακόλουθα τρία σημεία:

1. Βελτίωση της απόδοσης μεταφοράς θερμότητας του λέβητα, βελτίωση της θερμικής απόδοσης, μείωση του κόστους λειτουργίας του λέβητα και μείωση των δαπανών.
2. Ο κύκλος του νεοαγορασμένου λέβητα είναι μεγάλος και ο χρόνος αναμονής μεγάλος, γεγονός που επηρεάζει την παραγωγή, ενώ ο μετασχηματισμός χαμηλής περιεκτικότητας σε άζωτο μπορεί να ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, εξοικονομώντας χρόνο:
3. Ο μετασχηματισμός χαμηλής περιεκτικότητας σε άζωτο συμμορφώνεται με την εθνική πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος και αποτελεί την πρώτη επιλογή προς όφελος της χώρας και του λαού.